Hij nestelt zich op mijn schoot. Met een arm om mijn nek en zijn lange benen opgetrokken kijken we samen naar zijn geboortehoroscoop. Om weer lekker in zijn vel te zitten moet hij bij het waterelement komen (voelen) want daar staat zijn maan én Joppe heeft heel veel vuur in zijn horoscoop (intuïtie) Eén van zijn hulpelementen om daar te komen is lucht, (begrijpen). Als hij iets met zijn hoofd begrijpt, is er daarna ruimte om iets te doorvoelen en te vertrouwen op zijn intuïtie.

Het hulpelement lucht (begrijpen, redeneren) is zijn bruggetje om op orde te komen met zichzelf.

Dus ik vertel.

Ik vertel hem de Griekse mythes die bij de planeten horen. In de spannende verhalen zit dát verstopt wat er nu in hem speelt.

Hij luistert. Hij stelt vragen, ik stel vragen. We komen erachter wat zijn onrust is én wat uiteindelijk ook zijn kracht is.

En door erover te praten vallen er ineens kwartjes.

Samen kijken we wanneer de onrust is begonnen en hoelang dit ongeveer gaat duren.

‘We gaan naar zee lieve jongen. Naar het water! Dat heb je nodig hè!?’

Dikke tranen. Zijn neus in mijn nek. Hij voelt zich zó begrepen. Ineens zijn er woorden voor zijn gevoel. Met de rug van zijn hand veegt hij snot en tranen weg.

‘De zee! Dat vind ik heel fijn! Wil je het verhaal nog één keer vertellen?’ Vraagt hij, terwijl hij nog dichter tegen mij aankruipt.

Natuurlijk. Als je wil, wel 100 keer!